حمید رضا میرزایی الموتی؛ سید علی هاشمی؛ علی شاپورزاده
دوره 19، شماره 1 ، اردیبهشت 1396، ، صفحه 71-82
چکیده
تاثیر انرژی جیره در دوره خشکی بر تولید و ترکیب شیر گاوهای هلشتاین، با استفاده از 2143 راس گاو هلشتاین مطالعه شد. سه سطح از انرژی خالص شیردهی در دورهی دور از زایش و نزدیک به زایش، به ترتیب 55/1، 45/1، 35/1 و 65/1، 54/1، 44/1مطالعه شد. آمار توصیفی گلهها و گاوها گزارش شد. اثر انرژی جیرههای دور از زایش بر تولید و ترکیب شیر تا 120 روزگی معنیدار ...
بیشتر
تاثیر انرژی جیره در دوره خشکی بر تولید و ترکیب شیر گاوهای هلشتاین، با استفاده از 2143 راس گاو هلشتاین مطالعه شد. سه سطح از انرژی خالص شیردهی در دورهی دور از زایش و نزدیک به زایش، به ترتیب 55/1، 45/1، 35/1 و 65/1، 54/1، 44/1مطالعه شد. آمار توصیفی گلهها و گاوها گزارش شد. اثر انرژی جیرههای دور از زایش بر تولید و ترکیب شیر تا 120 روزگی معنیدار نبود ولی در کل دوره شیردهی، تولید شیر با افزایش غلظت انرژی جیره افزایش خطی داشت (05/0P <). اثر انرژی جیرههای نزدیک به زایش بر تولید و ترکیب شیر تا 120 روزگی معنیدار نبود ولی در کل دوره شیردهی با افزایش غلظت انرژی جیره نزدیک به زایش تولید شیر به طور خطی افزایش (05/0P <) و درصد چربی شیر کاهش یافت (05/0P <). با افزایش غلظت انرژی جیره های دور و نزدیک به زایش تعداد سلول‌های بدنی افزایشی خطی نشان داد (01/0P <). نتایج این پژوهش نشان داد افزایش غلظت انرژی در دوره خشکی سبب افزایش تولید شیر و کاهش غلظت چربی شیر و افزایش تعداد سلول‌های بدنی شد و تغییرات ترکیب شیر در کل دوره شیردهی مستقل از انرژی جیره‌ها در دوره خشکی بود و تابعی از مقدار تولید شیر در دوره شیردهی میباشد.
سید سعید موسوی؛ حمید امانلو؛ علی نیکخواه؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ علی مصطفی تهرانی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 413-430
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر سطوح متفاوت پروتئین قابل‌متابولیسم در جیره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 32 رأس میش یک بار زایشطی شش هفته آخر آبستنی و شش هفته اول شیردهی با جیرههای غذایی قبل و بعد از زایش محتوی پروتئین قابل‌متابولیسم پایین و بالا به ترتیب معادل و 20 درصد بالاتر از نیاز میش دو ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر سطوح متفاوت پروتئین قابل‌متابولیسم در جیره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجه‌های خونی میش‌های افشاری و بره‌ها بود. 32 رأس میش یک بار زایشطی شش هفته آخر آبستنی و شش هفته اول شیردهی با جیرههای غذایی قبل و بعد از زایش محتوی پروتئین قابل‌متابولیسم پایین و بالا به ترتیب معادل و 20 درصد بالاتر از نیاز میش دو قلوزای توصیه شده توسط انجمن تحقیقات ملی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی تغذیه شدند. ماده خشک مصرفی، وزن بدن، امتیاز وضعیت بدنی میش و تغییرات آنها، وزن بره در یک و سه هفتگی و افزایش وزن روزانه بره‌ها تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. مقدار و ترکیبات آغوز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما افزایش تولید شیر در تیمار حاوی پروتئین قابل متابولیسم پایین در قبل و بعد از زایش (007/0P=) نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. غلظت اوره (0001/0 P=) و کلسترول پلاسما (02/0 P=) به طور معنیدار در تیمار پروتئین قابل متابولیسم بالا نسبت به تیمار پروتئین قابل متابولیسم پایین در اواخر آبستنی بیشتر بود. کاهش مقاومت به انسولین (03/0 P=) و افزایش حساسیت به انسولین (01/0 P=) در تیمار حاوی پروتئین قابل متابولیسم پایین در قبل و بعد از زایش مشاهده شد. تفاوت معنیدار بین تیمارها از نظر تعداد گلبول‌های سفید، قرمز و دیگر سلول‌های خونی مشاهده نشد. براساس نتایج این آزمایش، درصد پروتئین قابل متابولیسم تعیین شده توسطانجمن تحقیقات ملی، برای میش‌های افشاری در اواخر دوره آبستنی و اوایل شیردهی توصیه می‌شود.
مصطفی حاجی لو؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ مهدی گنج خانلو؛ حمید امانلو
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 347-358
چکیده
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیره‌ها و یک هفته جمعآوری داده‌ها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یک‌بار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیره‌ها و یک هفته جمعآوری داده‌ها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یک‌بار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی از پودر ماهی در وعدۀ عصر بود. گاوها در سطح نگهداری تغذیه شدند. تغذیۀ منابع پروتئینی در وعدۀ عصر فعالیت نشخوار را افزایش داد (05/0P<). قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک و مادۀ آلی در گاوهای تغذیهشده با اوره در وعدۀ عصر در مقایسه با گاوهایی که یک‌بار تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0P<). تغذیۀ همۀ منابع پروتئین در وعدۀ عصر باعث افزایش قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی شد (05/0P<). میانگین تولید کل اسیدهای چرب فرار و نسبت مولی هیچکدام از اسیدهای چرب فرار تحت تأثیر نحوۀ تغذیۀ منابع گوناگون پروتئین قرار نگرفتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر میانگین اسیدیتۀ شکمبه و نیتروژن آمونیاکی شکمبه معنیدار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر، افزایش دفعات تغذیۀ منابع پروتئین قابل تجزیه در شکمبه باعث بهبود هضم الیاف و فعالیت جویدن در گاوهای فیستولۀ هلشتاین غیرشیرده می‌شود.
کامران اکبری پابندی؛ حمیدرضا میرزایی الموتی
دوره 17، شماره 1 ، فروردین 1394، ، صفحه 119-129
چکیده
به‌منظور مطالعۀ اثر افزودن روغن به جیره و دفعات خوراک‌دهی بر عملکرد و رفتارهای تغذیه‌ای، از 24 رأس گاو شیرده هلشتاین (12 رأس گاو یک‌بار زایش‌کرده و 12 رأس چند بار زایش‌کرده بهترتیب با میانگین وزنی 58±626 و 25±617 کیلوگرم و روزهای شیردهی 44±195 و 39±207 روز) در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 با دو سطح روغن در جیره (صفر و 5/2 درصد) و دو ...
بیشتر
به‌منظور مطالعۀ اثر افزودن روغن به جیره و دفعات خوراک‌دهی بر عملکرد و رفتارهای تغذیه‌ای، از 24 رأس گاو شیرده هلشتاین (12 رأس گاو یک‌بار زایش‌کرده و 12 رأس چند بار زایش‌کرده بهترتیب با میانگین وزنی 58±626 و 25±617 کیلوگرم و روزهای شیردهی 44±195 و 39±207 روز) در یک آزمایش فاکتوریل 2×2 با دو سطح روغن در جیره (صفر و 5/2 درصد) و دو برنامۀ غذایی (یک و سه بار در روز) در قالب طرح بلوکهای کاملاَ تصادفی استفاده شد. اثر تیمارها بر مادۀ خشک مصرفی معنیدار نبود، ولی افزودن روغن باعث کاهش نوسانات خوراکخوردن بهویژه با یک بار خوراک‌دهی در روز شد (05/0 > P). اثر متقابل بین دفعات خوراک‌دهی و افزودن روغن برای تولید شیر تمایل به معنیداری داشت (1/0>P). در گاوهایی که سه بار در روز خوراک دریافت کردند، افزودن روغن به جیره سبب افزایش تولید شیر شد (09/0 =P)، ولی این افزایش در یک بار خوراک‌دهی مشاهده نشد. پروتئین شیر گاوهایی که سه بار در روز جیرۀ حاوی روغن دریافت کردند، کاهش یافت (05/0>P). تغذیۀ گاوها یک بار در روز با جیرۀ حاوی روغن موجب بهبود درصد چربی شیر شد (05/0> P). بهطورکلی افزودن روغن به جیرۀ گاوهای اواسط دورۀ شیردهی میتواند تأثیرات مخاطرهانگیز کاهش دفعات خوراک‌دهی را کاهش دهد.