سینا آزاد؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ محمد هادی خبازان
دوره 25، شماره 1 ، فروردین 1402، ، صفحه 37-50
چکیده
در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه ...
بیشتر
در مطالعه حاضر، اثر منبع و سطح مس جیره بر تولید و سلامت گاوهای شیری با استفاده از 105 رأس گاو هلشتاین چند شکم زایش آبستن از 21 روز قبل از زایش تا 15 روز پس از زایش در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی با سه تیمار و 35 تکرار بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل: 1- جیره حاوی مس در سطح توصیه NRC از منبع سولفات مس (NRC-S)، 2- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع گلیسینات مس (2NRC-Gly) و 3- جیره حاوی مس در سطح دو برابر توصیه NRC از منبع سولفات مس (2NRC-S) بود. تولید شیر و ترکیبات آن تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما اثر متقابل تیمار در زمان نشان داد که در روزهای 60، 90 و 120 شیردهی، گاوهای تیمار 2NRC-Gly تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (0/05 < P) و گاوهای 2NRC-S در روز 90 و 120 شیردهی تولید شیر بالاتری نسبت به گاوهای NRC-S داشتند (0/05 < P). شمار سلولهای بدنی در گاوهای تیمار 2NRC-Gly نسبت به گاوهای NRC-S پایینتر بود (0/05 > P). بروز ورم پستان تحت بالینی در روز 15 شیردهی در تیمار 2NRC-Gly در مقایسه با دو تیمار دیگر کمتر بود (0/05 = P). تفاوتی در تغییرات وزن بدن و امتیاز وضعیت بدنی بین تیمارها مشاهده نشد. فراسنجههای خونی و آنزیمهای کبدی تحت تأثیر افزودن مس به شکل معدنی و آلی قرار نگرفتند، اما غلظت آلبومین سرم پس از زایش در گروه 2NRC-Gly نسبت به دو گروه دیگر افزایش یافت (0/05 > P). بر اساس نتایج حاصل، افزودن مس بهویژه از منبع گلیسینات مس در سطح دو برابر توصیه NRC منجر به افزایش سطح آلبومین سرم، کاهش شمار سلولهای بدنی شیر و بروز ورم پستان تحت بالینی شد که میتواند نشاندهنده بهبود سلامت گاوهای دوره انتقال باشد.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ نجمه اسلامیان فارسونی
دوره 24، شماره 4 ، دی 1401، ، صفحه 415-425
چکیده
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبهای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر بررسی اثر افزودن پروتئین غیرقابل تجزیه شکمبهای به جیره دوره انتظار زایش گاوهای هلشتاین بر تولید شیر، وزن تولد گوساله و ترکیبات آغوز طی فصل گرم بود. 88 رأس گاو هلشتاین چندبار زایش کرده، 30 روز پیش از تاریخ زایش مورد انتظار وارد طرح شدند و به یکی از دو تیمار شامل پروتئین خام پایین (3/14 درصد پروتئین خام با چهار درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) و پروتئین خام بالا (1/17 درصد پروتئین خام با شش درصد پروتئین غیر قابل تجزیه در شکمبه) اختصاص یافتند. در دوره انتظار زایش و تازهزا، جیرهها در حد اشتها به گاوها تغذیه شدند. پس از زایش، تمام گاوها به مدت 21 روز جیره یکسانی دریافت کردند. تولید شیر تمام گاوها به طور روزانه از روز زایش تا 21 روز پس از زایش ثبت گردید. نمونههای شیر هر گاو دوبار در هفته برای اندازهگیری ترکیبات شیر جمعآوری شد. ارزیابی امتیاز وضعیت بدنی در روزهای 30-، 3-، صفر و 21 روز نسبت به زایش انجام شد. تولید شیر و مقدار پروتئین و لاکتوز شیر گاوهائی که جیره با پروتئین بالا دریافت کردند بیشتر و درصد چربی شیر آنها کمتر بود (05/0 >P). تغییرات امتیاز وضعیت بدنی بین گاوهای دو تیمار در دوره پیش و پس از زایش متفاوت نبود. با توجه به نتایج حاصل، تغذیه جیره حاوی پروتئین عبوری بالا در دوره انتظار زایش طی فصل گرم سبب افزایش تولید شیر و کاهش درصد چربی شیر در بعد از زایش می شود.
فاطمه احمدی؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی
دوره 23، شماره 3 ، مهر 1400، ، صفحه 363-374
چکیده
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظتشده شکمبهای (pLys) بر مصرف خوراک، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. تعداد 16 رأس گاو هلشتاین تازهزا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره ...
بیشتر
هدف از انجام پژوهش حاضر بررسی تأثیر کاهش سطح پروتئین خام جیره با افزودن متیونین (pMet) و لیزین محافظتشده شکمبهای (pLys) بر مصرف خوراک، تولید شیر، وضعیت متابولیکی و قابلیت هضم مواد مغذی گاوهای تازهزای هلشتاین بود. تعداد 16 رأس گاو هلشتاین تازهزا با وضعیت امتیاز بدنی و تعداد زایش مشابه بلافاصله پس از زایش بهصورت تصادفی به دو جیره آزمایشی اختصاص یافتند. جیرهها مقادیر برابری از لیزین (131 گرم در روز) و متیونین (40 گرم در روز) را فراهم کردند. تیمارهای آزمایشی عبارت بودند از تیمار با سطح بالای پروتئین حاوی 18/35 درصد پروتئین بدون افزودن pMet و pLys وتیمار با سطح پایین پروتئین حاوی 16/45 درصد پروتئین حاوی pMet و pLys (LPML). خوراک مصرفی و تولید شیر طی دوره تازهزا ثبت شدند. نمونههای خون در روز زایش، سه، هفت، 14 و 21 پس از زایش جهت اندازهگیری مواد معدنی و متابولیتهای سرم جمعآوری شدند. خوراک مصرفی تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. اما تولید شیر در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/01>P). مقدار پروتئین، لاکتوز، چربی و MUN در گاوهای HP در مقایسه با LPML بالاتر بود (0/05>P). گاوها در LPML غلظتهای پایینتری از نیتروژن اورهای خون و غلظتهای بالاتری از پروتئین کل و گلوبولین سرم در مقایسه با گاوهای HP داشتند (0/01>P). براساس نتایج حاصل، کاهش سطح پروتئین جیره گاوهای تازهزا همراه با حفظ عرضه اسیدهای آمینه محدودکننده، عملکرد تولیدی و بازده استفاده از خوراک را کاهش میدهد.
سلمان افشار؛ حمید امانلو؛ داود زحمتکش
دوره 23، شماره 2 ، تیر 1400، ، صفحه 201-212
چکیده
اثر استفاده از دانه کامل گلرنگ و کتان در دوره پیرامون زایش بر عملکرد، ضرایب هضمی، تولید و ترکیب آغوز و فراسنجههای خونی میشهای افشاری با سه تیمار و استفاده از 27 رأس میش آبستن با میانگین سن سه سال، وزن 1/28±85 کیلوگرم و محدوده شش هفته پیش از زمان زایش موردانتظار، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره شاهد ...
بیشتر
اثر استفاده از دانه کامل گلرنگ و کتان در دوره پیرامون زایش بر عملکرد، ضرایب هضمی، تولید و ترکیب آغوز و فراسنجههای خونی میشهای افشاری با سه تیمار و استفاده از 27 رأس میش آبستن با میانگین سن سه سال، وزن 1/28±85 کیلوگرم و محدوده شش هفته پیش از زمان زایش موردانتظار، در قالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره شاهد (پایه)، 2- جیره حاوی هشت درصد دانه گلرنگ، 3- جیره حاوی هشت درصد دانه کتان بودند. اثر تیمارهای آزمایشی بر صفات عملکردی میشها پیش از زایش معنیدار نبود ولی مادهخشک مصرفی و تغییرات وزن میشها پس از زایش، تحت تأثیر تیمارهای گلرنگ و کتان قرار گرفتند (0/05>P). اثر تیمارهای آزمایشی بر ضرایب قابلیت هضم مواد مغذی در پیش از زایش، میزان و ترکیب آغوز و شیر تولیدی میشها و نیز عملکرد برهها معنیدار نبود. میزان تریگلیسرید، کلسترول و لیپوپروتئین با دانسیته بالا پلاسمای خون میشهایی که با کتان تغذیه شدند بیشتر از تیمارهای گلرنگ و شاهد در پیش از زایش بود (0/05>P). یافتههای این آزمایش نشان داد که استفاده از دانههای روغنی گلرنگ و کتان در دوره نزدیک به زایش اثرات منفی بر عملکرد میشهای آبستن ندارد ولی مصرف ماده خشک را پس از زایش افزایش داده و با جلوگیری از افت شدید وزن آنها پس از زایش، سلامتی میشهای شیرده و برهها را بهبود میبخشند.
مهرداد شاهی زاد؛ حمید امانلو؛ نجمه اسلامیان فارسونی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ هادی خبازان
دوره 22، شماره 3 ، مهر 1399، ، صفحه 349-356
چکیده
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله کنجد در جیره گاوهای اوایل دوره شیردهی بر مصرف ماده خشک خوراک، تولید و ترکیبات شیر، گوارشپذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای خونی بود. شش رأس گاو شیری هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 3±26 روز (سه رأس گاو زایش اول و سه رأس گاو چند بار زایش) در قالب طرح مربع لاتین 3×3 تکرارشده بهطور ...
بیشتر
هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر سطوح مختلف کنجاله کنجد در جیره گاوهای اوایل دوره شیردهی بر مصرف ماده خشک خوراک، تولید و ترکیبات شیر، گوارشپذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای خونی بود. شش رأس گاو شیری هلشتاین با میانگین روزهای شیردهی 3±26 روز (سه رأس گاو زایش اول و سه رأس گاو چند بار زایش) در قالب طرح مربع لاتین 3×3 تکرارشده بهطور تصادفی به یکی از سه تیمار آزمایشی اختصاص یافتند. تیمارهای آزمایشی شامل 1- جیره شاهد، 2- جیره حاوی 33/4 درصد کنجاله کنجد و 3- جیره حاوی 66/8 درصد کنجاله کنجد بودند. طول هر دوره 21 روز با 14 روز برای سازگاری دام و هفت روز پایانی بهعنوان روزهای نمونهگیری در نظر گرفته شد. افزایش سطح کنجاله کنجد در جیره گاوها اثری بر ماده خشک مصرفی، تولید و ترکیبات شیر (چربی، پروتئین و لاکتوز)، بازده استفاده از خوراک، گوارشپذیری ظاهری مواد مغذی و فراسنجههای خونی نداشت. نیتروژن اورهای شیر با افزایش سطح کنجاله کنجد در جیره کاهش یافت (05/0>P). غلظت نیتروژن اورهای خون با افزایش سطح کنجاله کنجد تمایل به کاهش داشت (10/0 =P). براساس نتایج حاصل، کنجاله کنجد میتواند بهعنوان منبع پروتئینی مناسبی تا سطح نه درصد جیره در تغذیه گاوهای شیری استفاده شود.
غلامحسین ایراجیان؛ حمید امانلو؛ اسداله تیموری یانسری؛ حمیدرضا میرزایی الموتی؛ هرمز منصوری
دوره 19، شماره 4 ، اسفند 1396، ، صفحه 803-818
چکیده
در این تحقیق اثر اندازه ذرات علوفه یونجه و سیلاژ ذرت بر فعالیت جویدن، نرخ عبور مواد جامد از شکمبه و عملکرد میشهای آبستن با استفاده از 30 رأس میش (سن 4/0 ± 35 ماه) در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار به مدت 30 روز مطالعه شد. جیرههای آزمایشی شامل یونجه (سه اندازه، با میانگین هندسی 42/2، 91/4 و 04/7 میلیمتر) و سیلاژ ذرت (دو اندازه، ...
بیشتر
در این تحقیق اثر اندازه ذرات علوفه یونجه و سیلاژ ذرت بر فعالیت جویدن، نرخ عبور مواد جامد از شکمبه و عملکرد میشهای آبستن با استفاده از 30 رأس میش (سن 4/0 ± 35 ماه) در قالب طرح کاملاً تصادفی با پنج تیمار و شش تکرار به مدت 30 روز مطالعه شد. جیرههای آزمایشی شامل یونجه (سه اندازه، با میانگین هندسی 42/2، 91/4 و 04/7 میلیمتر) و سیلاژ ذرت (دو اندازه، با میانگین هندسی 36/3 و 73/7 میلیمتر) بودند. تیمارهای دارای ذرات ریز یونجه و سیلاژ ذرت دارای کمترین عامل مؤثر فیزیکی (pef>8) بودند و مقادیر عامل مؤثر فیزیکی (pef>8 و pef>1.18) با کاهش اندازه ذرات کاهش یافتند (05/0 pP). زمان مصرف خوراک، فعالیت نشخوار و زمان کل جویدن تحت تأثیر تیمار قرار نگرفتند. بر اساس نتایج حاصل، ایجاد تعادل مناسب بین اندازه ذرات علوفه بهعنوان نمایندهای از بخش فیزیکی و ویژگیهای شیمیایی جیره لازم است موردتوجه قرار گیرد. تیمار دارای علوفه یونجه ریز به علاوه سیلاژ ذرات بلند در اکثر موارد مورد ارزیابی نتایج بهتری را نشان داد و به نظر میرسد این تیمار تعادل مناسبتری در جیره برای تغذیه میشها فراهم کرده است. بنابراین در تهیه جیره میشهای آبستن با در نظر گرفتن اندازه ذرات میتوان عملکرد بهتری را انتظار داشت.
امیر اکبری افجانی؛ حمید امانلو؛ ابوالفضل زالی زالی؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ مهدی گنج خانلو
دوره 19، شماره 2 ، مرداد 1396، ، صفحه 337-348
چکیده
در این تحقیق تاثیر تفاله دانه انار حاوی اسیدهای چرب بلند زنجیر به همراه ال– کارنیتین، بر عملکرد و صفات لاشه با استفاده از 32 رأس بزغاله نر مهابادی بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل:1) جیره بدون تفاله دانه انار و ال-کارنیتین، 2) جیره با 10 درصد تفاله دانه انار بدون ال-کارنیتین، 3) جیره بدون تفاله دانه انار با 300 قسمت در میلیون ال-کارنیتین ...
بیشتر
در این تحقیق تاثیر تفاله دانه انار حاوی اسیدهای چرب بلند زنجیر به همراه ال– کارنیتین، بر عملکرد و صفات لاشه با استفاده از 32 رأس بزغاله نر مهابادی بررسی شد. جیرههای آزمایشی شامل:1) جیره بدون تفاله دانه انار و ال-کارنیتین، 2) جیره با 10 درصد تفاله دانه انار بدون ال-کارنیتین، 3) جیره بدون تفاله دانه انار با 300 قسمت در میلیون ال-کارنیتین در کیلوگرم ماده خشک ،و 4) جیره با 10 درصد تفاله دانه انار با 300 قسمت در میلیون ال-کارنیتین در کیلوگرم ماده خشک بود. بزغالهها در انتهای آزمایش، کشتار و صفات مربوط به لاشه اندازهگیری شد. افزودن تفاله دانه انار همراه ال-کارنیتین به جیره، چربی دور کلیه را کاهش داد (05/0>P). بزغاله های تغذیه شده با تفاله انار همراه با مکمل ال-کارنیتین قابلیت هضم ظاهری چربی خام بالاتری نسبت به تیمار های دیگر داشتند (05/0>P). همچنین با استفاده از تفاله دانه انار در جیره، هزینه خوراک برای تولید هر کیلوگرم لاشه گرم کاهش یافت (05/0= P). نتایج این آزمایش نشان داد که جایگزینی بخشی از دانه غلات جیره با تفاله دانه انار همراه با افزودن ال-کارنیتین به جیره باعث کاهش چربی کلیه شد. همچنین استفاده همزمان ال-کارنیتین و تفاله دانه انار با افزایش قابلیت هضم ظاهری چربی خام، عملکرد عددی بالاتری نیز نشان داد. با توجه به نتایج حاصل از این آزمایش، تفاله دانه انار را می توان به عنوان محصول جانبی ارزان قیمت، بدون تأثیر منفی بر عملکرد، با کاهش چربی کلیوی به همراه مکمل ال-کارنیتین در جیرهی بزغالههای پرواری استفاده کرد.
سید سعید موسوی؛ حمید امانلو؛ علی نیکخواه؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ علی مصطفی تهرانی
دوره 18، شماره 3 ، آبان 1395، ، صفحه 413-430
چکیده
هدف از این پژوهش، بررسی اثر سطوح متفاوت پروتئین قابلمتابولیسم در جیره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجههای خونی میشهای افشاری و برهها بود. 32 رأس میش یک بار زایشطی شش هفته آخر آبستنی و شش هفته اول شیردهی با جیرههای غذایی قبل و بعد از زایش محتوی پروتئین قابلمتابولیسم پایین و بالا به ترتیب معادل و 20 درصد بالاتر از نیاز میش دو ...
بیشتر
هدف از این پژوهش، بررسی اثر سطوح متفاوت پروتئین قابلمتابولیسم در جیره پیرامون زایش بر عملکرد و فراسنجههای خونی میشهای افشاری و برهها بود. 32 رأس میش یک بار زایشطی شش هفته آخر آبستنی و شش هفته اول شیردهی با جیرههای غذایی قبل و بعد از زایش محتوی پروتئین قابلمتابولیسم پایین و بالا به ترتیب معادل و 20 درصد بالاتر از نیاز میش دو قلوزای توصیه شده توسط انجمن تحقیقات ملی به صورت آزمایش فاکتوریل در قالب طرح کاملاٌ تصادفی تغذیه شدند. ماده خشک مصرفی، وزن بدن، امتیاز وضعیت بدنی میش و تغییرات آنها، وزن بره در یک و سه هفتگی و افزایش وزن روزانه برهها تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت. مقدار و ترکیبات آغوز تحت تأثیر تیمارهای آزمایشی قرار نگرفت، اما افزایش تولید شیر در تیمار حاوی پروتئین قابل متابولیسم پایین در قبل و بعد از زایش (007/0P=) نسبت به سایر تیمارها مشاهده شد. غلظت اوره (0001/0 P=) و کلسترول پلاسما (02/0 P=) به طور معنیدار در تیمار پروتئین قابل متابولیسم بالا نسبت به تیمار پروتئین قابل متابولیسم پایین در اواخر آبستنی بیشتر بود. کاهش مقاومت به انسولین (03/0 P=) و افزایش حساسیت به انسولین (01/0 P=) در تیمار حاوی پروتئین قابل متابولیسم پایین در قبل و بعد از زایش مشاهده شد. تفاوت معنیدار بین تیمارها از نظر تعداد گلبولهای سفید، قرمز و دیگر سلولهای خونی مشاهده نشد. براساس نتایج این آزمایش، درصد پروتئین قابل متابولیسم تعیین شده توسطانجمن تحقیقات ملی، برای میشهای افشاری در اواخر دوره آبستنی و اوایل شیردهی توصیه میشود.
حمید امانلو؛ هادی شفیعی؛ طاهره امیرآبادی فراهانی؛ فرشید خیری؛ نجمه اسلامیان فارسونی
دوره 18، شماره 1 ، فروردین 1395، ، صفحه 27-38
چکیده
بهمنظور مقایسۀ دقت پیشبینیهای دو مدل NRC (2001) وCNCPS ، 17 رأس گاو تازهزای هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به یک جیرۀ متوازنشده با نرمافزارهای NRC (2001) وCNCPS اختصاص یافتند. مقادیر پیشبینیشدۀ مادۀ خشک مصرفی، تولید شیر قابل حصول با توجه به انرژی و پروتئین جیره، توسط دو مدل با مقادیر مشاهدهشده مقایسه شدند. دقت ...
بیشتر
بهمنظور مقایسۀ دقت پیشبینیهای دو مدل NRC (2001) وCNCPS ، 17 رأس گاو تازهزای هلشتاین در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی به یک جیرۀ متوازنشده با نرمافزارهای NRC (2001) وCNCPS اختصاص یافتند. مقادیر پیشبینیشدۀ مادۀ خشک مصرفی، تولید شیر قابل حصول با توجه به انرژی و پروتئین جیره، توسط دو مدل با مقادیر مشاهدهشده مقایسه شدند. دقت پیشبینیهای دو مدل با محاسبۀ ضریب تبیین (R2)، اریب میانگین (Mean bias)، و ریشۀ میانگین مربعات خطای پیشبینیشده (RMSPE) ارزیابی شدند. هر دو مدل بهطور معنیداری مادۀ خشک مصرفی را کمتر از مقدار مشاهدهشده پیشبینی کردند (01/0< P). اریب میانگین و RMSPE و R2 برای NRC (2001) به ترتیب 22/2، 84/2، و 48/0 و برایCNCPS به ترتیب 18/3، 99/3، و 52/0 بود و مدل CNCPS مادۀ خشک مصرفی را 20درصد کمتر از حد واقع پیشبینی کرد. تولید شیر مشاهدهشده 78/29 کیلوگرم در روز بود. تولید شیر پیشبینیشده با توجه به انرژی جیره با نرمافزارهای NRC (2001) وCNCPS به ترتیب 68/25 و 32/22 کیلوگرم در روز بود. تولید شیر پیشبینیشده با پروتئین جیره با نرمافزارهای NRC (2001) و CNCPS به ترتیب 80/25 و 37/28 کیلوگرم در روز بود و مدلNRC (2001) تولید شیر را 14درصد کمتر از حد واقع پیشبینی کرد. باتوجه به اهمیت خوراک مصرفی در گاوهای تازهزا بهنظر میرسدNRC (2001) در مقایسه باCNCPS در برآورد نیازهای تغذیهای دقت بیشتری دارد.
مصطفی حاجی لو؛ حمید رضا میرزایی الموتی؛ مهدی گنج خانلو؛ حمید امانلو
دوره 17، شماره 2 ، مهر 1394، ، صفحه 347-358
چکیده
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیرهها و یک هفته جمعآوری دادهها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یکبار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی ...
بیشتر
در تحقیق حاضر، از چهار رأس گاو هلشتاین دارای فیستولۀ شکمبه در طرح مربع لاتین با چهار دورۀ 21روزه (شامل دو هفته دورۀ عادتپذیری به جیرهها و یک هفته جمعآوری دادهها) استفاده شد. تیمارها شامل 1. تغذیه با جیرۀ کاملاً مخلوط یکبار در وعدۀ صبح، 2. تغذیه با بخشی از سویا در وعدۀ عصر، 3. تغذیه با بخشی از اوره در وعدۀ عصر، و 4. تغذیه با بخشی از پودر ماهی در وعدۀ عصر بود. گاوها در سطح نگهداری تغذیه شدند. تغذیۀ منابع پروتئینی در وعدۀ عصر فعالیت نشخوار را افزایش داد (05/0P<). قابلیت هضم ظاهری مادۀ خشک و مادۀ آلی در گاوهای تغذیهشده با اوره در وعدۀ عصر در مقایسه با گاوهایی که یکبار تغذیه شدند، بیشتر بود (05/0P<). تغذیۀ همۀ منابع پروتئین در وعدۀ عصر باعث افزایش قابلیت هضم ظاهری الیاف نامحلول در شویندۀ خنثی شد (05/0P<). میانگین تولید کل اسیدهای چرب فرار و نسبت مولی هیچکدام از اسیدهای چرب فرار تحت تأثیر نحوۀ تغذیۀ منابع گوناگون پروتئین قرار نگرفتند. اثر تیمارهای آزمایشی بر میانگین اسیدیتۀ شکمبه و نیتروژن آمونیاکی شکمبه معنیدار نبود. براساس نتایج تحقیق حاضر، افزایش دفعات تغذیۀ منابع پروتئین قابل تجزیه در شکمبه باعث بهبود هضم الیاف و فعالیت جویدن در گاوهای فیستولۀ هلشتاین غیرشیرده میشود.
محمد مهدی معینی؛ مژگان آذری تربت؛ حمید امانلو
دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 51-59
چکیده
تعداد 15 رأس گاو هلشتاین زایش اول از گله ای با میانگین وزن (57±) 554 کیلوگرم، به صورت تصادفی جدا و با استفاده از طرح کاملاً تصادفی برای آزمون اثرات سطوح صفر، هفت و 14 درصد گاودانه در ماده خشک جیره در جایگزینی با کنجاله سویا و جو به سه گروه تقسیم شدند. میزان ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، عصاره عاری از ازت و الیاف خام آن به ترتیب ...
بیشتر
تعداد 15 رأس گاو هلشتاین زایش اول از گله ای با میانگین وزن (57±) 554 کیلوگرم، به صورت تصادفی جدا و با استفاده از طرح کاملاً تصادفی برای آزمون اثرات سطوح صفر، هفت و 14 درصد گاودانه در ماده خشک جیره در جایگزینی با کنجاله سویا و جو به سه گروه تقسیم شدند. میزان ماده خشک، خاکستر، پروتئین خام، چربی خام، عصاره عاری از ازت و الیاف خام آن به ترتیب 90/93، 95/5، 80/22، 02/3، 00/63 و 23/5 درصد و تجزیه پذیری مؤثر پروتئین خام و ماده خشک آن به ترتیب 8/74 و 6/70 درصد برآورد شد. میانگین ماده خشک مصرفی، میانگین درصد قابلیت هضم ماده خشک و پروتئین خام در گاوهای تمایر 14 درصد گاودانه معنی دار بود (05/0 >P). مقدار تولید شیر خام و نسبت کیلوگرم شیر تولیدی به کیلوگرم ماده خشک مصرفی، در گاوهای تیمار 14 درصد بیشتر بود (05/0 >P). تفاوت غلظت ازت اوره ای خون گاوهای جیره شاهد و گاوهای دو جیره حاوی معنی دار بود (05/0 >P). نتایج نشان داد دانه گاودانه به عنوان مکمل پروتئینی برای جایگزین شده با کنجاله تا میزان 14 درصد در جیره گاوهای شیرده قابل استفاده است.