سید داود شریفی؛ امین دیبامهر؛ هوشنگ لطف الهیان
دوره 13، شماره 1 ، شهریور 1390، ، صفحه 7-16
چکیده
تأثیر پروبیوتیک پروتکسین، آنتی بیوتیک فلاوومایسین و نوع چربی جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی با استفاده از تعداد 900 قطعه جوجه سویه تجاری رأس در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 3) با سه منبع چربی (بدون چربی، سه درصد اسید چرب و سه درصد روغن سویا) و سه افزودنی (بدون افزودنی، فلاوومایسین و پروتکسین) با چهار تکرار درقالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. ...
بیشتر
تأثیر پروبیوتیک پروتکسین، آنتی بیوتیک فلاوومایسین و نوع چربی جیره بر عملکرد جوجه های گوشتی با استفاده از تعداد 900 قطعه جوجه سویه تجاری رأس در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 3) با سه منبع چربی (بدون چربی، سه درصد اسید چرب و سه درصد روغن سویا) و سه افزودنی (بدون افزودنی، فلاوومایسین و پروتکسین) با چهار تکرار درقالب طرح کاملاً تصادفی بررسی شد. اثر چربی و نوع آن بر افزایش وزن روزانه معنی دار و رشد جوجه های مربوط به جیره های حاوی روغن سویا بیشتر بود (05/ >P). با استفاده از فلاومایسین در جیره، افزایش وزن و ضریب تبدیل غذا بهبود یافت (05/0 >P). اثر متقابل نوع چربی × نوع افزودنی بر عملکرد معنیدار بود (05/0 >P). در تمام دوره های پرورش، مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های تغذیه شده با جیرههای حاوی روغن سویا و فلاوومایسین بیشترین و در جوجه هایی مربوط به جیرههای حاوی چربی و پروتکسین، کمترین مقدار بود (01/0 >P). وزن نسبی کبد جوجه های تیمار چربی (اسید چرب و یا روغن سویا) بیشتر بود. وزن نسبی دستگاه گوارش جوجه های مربوط به جیره حاوی پروتکسین بیشتر بود (05/0>P). نتایج حاصل نشان داد که استفاده از پروتکسین در جیره های حاوی چربی تأثیر منفی بر مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های گوشتی دارد.
سید داود شریفی؛ احسان تواضعی؛ علی اکبر خادم؛ عباس برین
دوره 12، شماره 2 ، مهر 1389، ، صفحه 11-20
چکیده
برای بررسی اثر دو سطح چربی (سه و شش درصد) و سه نوع افزودنی (بدون افزودنی، فلاوومایسین و پروتکسین) بر عملکرد و صفات بیوشیمیایی خون از 288 قطعه جوجه یک روزه نر سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 2) در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. پرندگان به طور تصادفی در شش تیمار و با چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار توزیع شدند. نتایج نشان داد ...
بیشتر
برای بررسی اثر دو سطح چربی (سه و شش درصد) و سه نوع افزودنی (بدون افزودنی، فلاوومایسین و پروتکسین) بر عملکرد و صفات بیوشیمیایی خون از 288 قطعه جوجه یک روزه نر سویه تجاری راس 308 در یک آزمایش فاکتوریل (3 × 2) در قالب طرح کاملاً تصادفی استفاده شد. پرندگان به طور تصادفی در شش تیمار و با چهار تکرار و 12 پرنده در هر تکرار توزیع شدند. نتایج نشان داد که مصرف خوراک و افزایش وزن جوجه های تیمار حاوی چربی + فلاوومایسین بیشتر از جوجه های تیمارهای حاوی چربی + پروتکسین بود (P< 0.05). غلظت کلسترول، HDL و LDL سرم خون جوجه هایی که با جیره حاوی شش درصد چربی تغذیه شدند، بیشتر بود و غلظت HDL و LDL و کلسترول جوجه هایی که پروتکسین دریافت نمودند، کمترین مقدار بود (P< 0.05). نتایج نشان داد که استفاده از پروتکسین در جیره های حاوی چربی سبب کاهش مصرف خوراک و میزان افزایش وزن جوجه های گوشتی شده و کاهش رشد با افزایش سطح چربی در جیره شدیدتر می شود.